سفیدکاری ظروف مس
صنعت سفید کاری مس در راسته ی بازارها ، کارگاه های کوچک و بازارهای سنتی در روستاها و شهرها وجود دارد در شهرهای اصفهان ، قزوین ، مشهد ، تبریز و کرمان راسته بازارهای مخصوص مسگرها و نیز در کنار آنها سفیدگرها بوده است که به راسته بازار مسگرها معروف می‌باشد در بازارهای مسگرها سفید کاری مس نیز انجام می شود آموزش سفیدگری مس نیز در این بازارها انجام می گیرد.
در روستاها و نیز محله‌های عشایری سفیدگری را یا خود مسگر به عنوان کار بعدی انجام می‌دهد و یا این‌که یک نفر سفیدگر دوره‌گرد هر چند وقت یک‌بار به آنجا آمده و بساط خود را در میدانگاه اصلی روستا، محل و یا زیر سایه درختی گسترده و مشغول سفید کردن ظرف و ظروف اهالی می‌شد ساز و برگ سفیدگر دوره‌گرد بسیار ساده است. یک گودال کوچک به قطر37 و گودی30 سانتی‌متر در زمین می‌کند که کار کوره وی را انجام دهد. یک لوله آهنی را به زیر گودال می‌کشد، دم دستی را به سر دیگر لوله وصل می‌کند. و با استفاده از مواد و فن سفیدگری، کارش را انجام می‌دهد.
در باور مردم ایران، ظروف مسین، فرش‌های گلیم و قالی یگ سرمایه ماندگار و یک پس‌انداز نقد دم دست تلقی می‌شود. این مهم هنوز در اکثر خانه‌های شهری و روستایی دیده می‌شود، اشیا‌یی که از مس ساخته شده‌اند در گوشه دکور نمایان است و حکایت از اهمیت آن دارد. مردم و به‌خصوص کدبانوی خانه حتما قابلمه مسین جهت طبخ غذا دارد. که هرچند گاه آن را به دست سفیدگر ماهر می‌دهد تا سیاهی‌های آن را بزداید. اکثر روستاییان و عشایر که دامداری دارند ،حتما دیگ و دیگچه مسین مخصوص شیردوشی و گرم کردن شیر دارند و به دلایل مختلف این ظروف را بر دیگر ظروف ترجیح می‌دهند. پس سفیدگری هنوز در کشور می‌تواند مثمر ثمر و پر رونق باشد به شرط حمایت از صنعتگران.