میناکاری در اصفهان

میناکاری چیست ؟

میناکاری یا میناسازی هنر تلفیق فلزات با رنگ ها است که  با سابقه ی پنج هزارساله که جز صنایع دستی اصفهان محسوب می‌شود. میناکاری بر روی طلا ،نقره ومس انجام می شود اما امروزه بیشتر بر روی مس به عمل می آید . مزیتی که طلا نسبت به نقره ومس دارداین است که فلزی است که به هنگام ذوب شدن مینا اکسید نمی‌شود به همین دلیل میتوان طرح ها راباجزییات کاملترودقیق تر روی مینا ایجاد کرد درحالیکه روی نقره ومس بااین کیفیت شکل نمی پذیرد.

ترکیب اکسید های فلزات درمجاورت حرارت بالای  850 درجه ی سانتی گراد با چندگونه نمک  باعث شکل گیری مینا دررنگ های مختلف در طول زمان وبر اساس دما می شود. کانون تولید مینا درایران شهراصفهان است واساتید برجسته ای درآن مشغول به فعالیت می باشند.

واژه میناکاری

میناکاری :نقاشی و تزیین  روی فلزاتی همانند طلا، نقره و مس با  رنگهای لعابدار مخصوصی که تحت دمای بسیاربالا پخته و ثابت شود.

قدمت میناکاری

میناکاری هنری با پیشینه ی پنج هزارساله  ترکیبی از آتش و خاک است آمیخته شده باهنر نقاشی  که باعث پدید آمدن نقوش زیبا می شود.براساس مستندات موجود و به گفته برخی کارشناسان این هنر درایران شکل گرفته وسپس به کشورهای دیگر رفته است . البته در اروپا آثاری باستانی یافت شده که پیشینه‌ای بسیار طولانی دارند. جهت نمونه شش انگشتر طلا مربوط به سیزده دهه  پیش از میلاد در قبرس پیدا شده  که نمونه‌ای از میناکاری مرصع می‌باشند.همینطور مجسمه معروف زئوس که در یونان پیدا شده  وقدمت آن مربوط به پانصد سال پیش از میلاد می‌باشد.

اوج هنری میناکاری به دوره  سلجوقیان برمیگردد که درآن زمان تهیه ظروف برنجی و میناکاری مرسوم بوده است و این آثارتولیدشده در ایران  به کشورهای همسایه نیز فرستاده می‌شده است. نمونه‌ ی ارزشمند این دوره «سینی آلب ارسلان» است که  نمونه ای زیبا از میناکاری بر روی نقره است وامروزه در موزه صنایع ظریفه بوستون نگهداری می‌شود. این اثر توسط استاد حسن کاشانی ساخته شده و نام ایشان  با خط کوفی بر روی آن حک شده است.

درموزه ی هنرهای اسلامی برلین ودر موزه متروپولیتن نیویورک نمونه ای ازبشقاب های ساسانی نگهداری می شود که ازآثارباستانی میناکاری می باشند.درموزه های آرمیتاژسن پترزبورگ وموزه های فرانسه وانگلیس نیز آثار دیگری ازمیناکاری ایرانی دیده می شود.